dinsdag 9 november 2010

Wat vind jij? Laat het weten!

Naar aanleiding van het nieuws van de afgelopen weken heb ik, moeder en verloskundige, behoefte om te weten waar het echt om gaat in de verloskunde. 


(Hierbij de onderzoeken van dit jaar en het onderzoek van 2009 en een link naar een artikel die de onderzoeken in perspectief zet.


Door mijn eigen bevallingen heb ik ervaren wat ik wil als zwangere, als barende en als moeder. Ik vraag me af of dit universeel is.
Mijn wensen waren: tijd, een luisterend oor, aandacht en warmte. Liefde.

Ik heb het idee dat alle onderzoeken uitgaan van cijfers. En dat het maar weinig gaat over ons, zwangeren, barenden en moeders. Ik wil weten wat jij wilt als je zwanger bent, gaat bevallen en moeder wordt. 


Daarom hierbij een oproep aan alle:
vrouwen, moeders, oma's, zwangere vrouwen, net bevallen vrouwen, vaders, opa's en geïnteresseerden (verloskundigen, doula's, gynaecologen ook jullie zijn van harte uitgenodigd).


Met jullie reacties zou ik willen pleiten voor de uitkomst die daar uit komt. Je mag altijd anoniem reageren, ik zal nooit naam en toenaam gebruiken als je dat niet wilt. 


De andere reden van dit blog, is dat ik graag met andere, gelijkgestemden uit het werkveld in contact wil komen, zodat we met elkaar onze krachten en liefde voor ons werk kunnen bundelen. 

17 opmerkingen:

  1. Goed bezig Jolien!!! Ik zoek ook naar vormen om met de recente gebeurtenissen om te gaan. Hopelijk kunnen we manieren vinden om vrouwen aan het woord te laten en daar onze conclusies uit te trekken! Ik hou me aanbevolen voor brainstorms etc. Hoe gaat het met jou? X Samie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi Jolien!
    Als zwangere en barende wil ik tijd en rust krijgen. Ik wil zelf kunnen kiezen waar en met wie ik beval. Ik wil, dat men vertrouwen heeft in mij als moeder. Ik WEET wat ik en mijn kind wel of niet nodig hebben. Ik zal de hulp van derden inroepen als ik denk, dat dit nodig is. Maar als ik weet, dat dit niet nodig is, dan wil ik de vrijheid en de ruimte om zelf in te vullen waar en met wie ik wil bevallen. Zonder de hete adem van zorgverleners in mijn nek die me angst aan willen praten, op willen jagen, etc. Die mijn bevalling zien als HUN verantwoordelijkheid, terwijl dat niet zo is. Het is mijn bevalling, mijn kindje, mijn keuze. Ik doe wat het beste is voor mij en mijn kind. Het is mijn keuze, niet die van iemand anders.

    CarlZ (thuis in bad bevallen van haar 4de kinde van 5,4 kilo, zonder vk)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. 23 januari 2010 is er een bijeenkomst in Bussum voor vrouwen die zich willen gaan bundelen en een platvorm willen gaan vormen met vrouwen, vroedvrouwen, doula's e.a. Deze bijeenkomst wil graag kijken naar hoe wij vrouwen( en hun mannen )kunnen informeren , motiveren, en ondersteunen in hun keuze voor een normale,ongestoorde,bevalling. welke keuzes en welke mogelijkheden zijn er en wat ontbreekt er in de huidige informatie overdracht en communicatie in bevallings land.Hoe kunnen we daar verandering in brengen, welke ideeen en wensen leven er bij vrouwen die metname graag thuis willen bevallen, Hoe kunnen we de angst psychose rond thuis bevallen liefde vol behandelen en genezen.Hoe brengen we vertrouwen en geloof in eigen kracht en kunnen op een goede manier onder de aandacht en kunnen we vrouwen daadwerkelijk ook berijken.
    De film the bisiness of beeing born en orgasmic birth en birth as we know it hebben eigenlijk een nederlandse versie nodig. En die zal prachtig zijn...hoe gaan we die maken ? een voorbeeld van een van de ideeen die hierbij naar boven kunnen komen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat goed! Dank voor je reactie lieve Erica en fijn om een datum en plek te hebben elkaar te gaan ontmoeten en de handen ineen te slaan!
    Daarnaast is een filmavond denk ik ook DE manier om op een krachtige manier te verbeelden wat we allemaal voelen...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Jolien

    Goed bezig!!!
    Hier mijn reactie, lukte me niet om op je blog te plaatsen:
    Mijn reactie als moeder én verloskundige.
    Helemaal mee eens: Ik wilde liefde, aandacht en professionaliteit en dat heb ik gekregen.
    Ik kende iedereen die voor me gezorgd heeft en dus voelde ik me zeer op mijn gemak.
    Ik denk dat we veel intesiever moeten gaan samen werken met kraamzorg-verloskundige-verpleegkundige-gynaecoloog.
    1e x thuis, 2e keer ingeleid 2e lijn.
    Groetjes
    Rixt

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Bij mijn eerste bevalling voelde ik me nou niet bepaald gehoord, gerespecteerd en gewaardeerd. Maar na die bevalling wist ik wat ik wilde en dat heb ik er bij mijn verloskundige bij elke controle ingehamerd. Ik wil respect! Dat mijn wensen en behoeftes worden ingewilligd. Dus mijn behoefte om in mijn eigen veilige omgeving zonder stress te mogen bevallen moest worden gehoord. Ik wilde aandacht, een luisternd oor, geduld, een warm bad, een warme douche, een baarkruk, geen snoeren, geen electrodes, geen machines.
    Nummer 3 werd in Zweden geborden. Prima zwangerschap maar een thuisbevalling hoorde niet tot de opties tenzij ik het zelf zou doen zonder verloskundige hulp, anders werden de finaciele gevolgen te groot. Ik heb mijn wensen aan mijn verloskundige doorgegeven en bij aankomst in het ziekenhuis een klein uur voordat ik mijn zoon op de wereld zette waren ze precies op de hoogte wat ik wel en niet wilde. De lichten in de kamer waren gedimd toen ik binnen kwam. Er was geen witte jas in velden of wegen te bekennen. Ik stond versteld van de geweldige communicatie die er tussen de controlerende vk en het ziekenhuis was. En het enige wat ik als zwangere hoefde te doen was mijn bevallingsplan aan mijn controlerend vk doorgeven. Maar ook als ik had aangeven dat ik welke vorm van pijnmedicatie had gewenst was dit geregeld. Het was ondanks dat ik niet lekker thuis was een hele fijne ervaring.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Lieve vrouwen en mannen,

    Wat een prachtige reacties en initiatieven levert een opschudding als deze onderzoeksresultaten toch op! Ik voel bijna opluchting. Meer en meer gaat naast de individualisering en het grootse cognitieve leven een tegenreactie ontstaan. Ik voel en zie met de dag meer en meer mensen, en gelukkig niet alleen maar vrouwen(!) opstaan en delen en durven neerzetten wat zij echt belangrijk vinden in dit leven. Een baring is voor mij een heel bijzonder moment in ons leven. Het is echter niet het enige belangrijke moment dat aandacht verdient. Voor mij gaat het over elke dag, elk moment met net zoveel respect, vertrouwen en liefde tegemoet treden als wij met zijn alle in een baring zo belangrijk vinden. Dat wat er ook gebeurd omhelsen en onze alles overtreffende liefde schenken zodat het een kans krijgt te transformeren. Zo zie ik deze gebeurtenissen die nu gebeuren ook. Vroeger geloofde ik in strijd. Juist door het moederschap niet meer. Laten we ook nu niet de strijd aan gaan met pers en onderzoekers, met voor en tegenstanders. Wat ik nodig had in mijn proces van inzicht krijgen is de ruimte om te ontdekken, vanuit liefde bekenen worden, wat ik ook besloot. Geconfronterd te worden met de gevolgen van mijn keuzes. En zo is er voor mij niet 1 goed. Geloof ik ook dat iedereen op zijn/ haar eigen unieke punt in deze tijd staat en andere behoeftes heeft. Laten wij iedereen de ruimte bieden zijn eigen pad te bewandelen, elke zwangere een vrije keus bieden waar we maar kunnen, haar onbevoordeeld tegemoet treden en zelf ons vertrouwen doorvoelen in elke cel van ons lijf en uitstralen in ALLES wat we doen en er zo bewust en onbewust anderen om ons heen mee besmetten. Niet alleen de zwangere of barende, maar ook die vrouw die je tegenkomt in supermarkt, die vriend van een vriend die je tegenkomt op een verjaardag, die misschien een paar jaar later een kindje verwachten. Investeren zit in elk moment. Ook in zij die andere keuzes maken niet een heel belangrijk leermoment te willen ontnemen door keuzes voor hen te maken, in te vullen dat wij weten wat het beste is. Dat is ook mooi aan deze ontwikkeling. Het geeft ons vroede vrouwen weer een kans stappen te zetten tav de betuttelende en eigenwijze naam die we (niet voor niks) hebben. Vooral door te gaan met ons mooie vak en reeel kijken naar de ontwikkelingen. Zelf onderzoek doen zoals Jelke zo prachtig omschrijft om te zien wat we kunnen doen om de eerstelijnskwaliteit aan te tonen en te doen groeien! Laat dit wat er nu gebeurd ons doen juichen en motiveren, het is het jaar van verandering, laten we er van groeien!

    Wat ik als zwangere, barende en moeder heel fijn heb gevonden is het vertrouwen wat ik had in mijn kracht, mijn lichaam, mijn kind en de natuur. Dit gevoed door oa mijn eigen geboorte thuis en mijn jarenlange ervaring met bevallingen. De volledige acceptatie van wie ik ben en van mijn wensen door mijzelf en mijn omgeving. Ik nam het initiatief voor bijna elke handeling. En het onmetelijke vertrouwen wat mijn geliefdes en begeleiders hadden in mijn wijsheid en in het proces, welke zij uitstraalden en zichtbaar was in de rust die zat in iedere stilte, ieder woord, iedere handeling. En dat wat zij zeiden of deden was echt om mij te ondersteunen, nooit uit eigen belang.

    Antje Martje Bakker, kind, vrouw, moeder van 2 thuis geboren dochters, vroedvrouw, coach en levensliefhebber.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Als barende van mijn eerste kind wenste ik liefde, omhulling, bescherming, vertrouwen, warmte, tijd, rust en afstemming op mij als vrouw, meisje, wordende moeder. Ik wenste een warme douche, een andere houding, vrijheid om me te uitten, verbinding, een zachte landing voor mijn baby.
    Helaas trof ik correct volgen van protocollen,controle,haast, algemeenheid,afstand.


    Als moeder en barende van mijn tweede kind wenste ik rust en ruimte om het prachtige en kwetsbare hormonale proces van ontsluiten niet te verstoren. Ik wenste vrijheid en ik wenste respect voor mij als moeder en barende.
    Ik wenste me onder te dompelen in het enorme vertrouwen dat ik voel in mijn lijf en mijn kind en het proces van baren.

    Als vrouw, moeder, zwangerschapsyoga docente wens ik dat vrouwen in vrijheid goed geinformeerde keuzes kunnen maken. Dat vrouwen vrij zijn te bevallen zoals zij dat wensen zonder gestuurd en gecontroleerd te worden, met wie en waar ze willen.

    en dat we als vrouwen ook het vertrouwen in geboortekracht met elkaar gaan delen!

    Laura

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Waar ik als vrouw behoefte aan heb is één vroedvrouw die mij goed leren kennen en niet vijf verloskundigen die allemaal net niets over mij weten. Ik wens een vroedvrouw die de tijd voor mij neemt en niet steeds op de klok kijkt. Een vroedvrouw die mij behandelt als een uniek mens en niet slechts als een nummer op een druk spreekuur. Een vroedvrouw die ik net als mijn beste vriendin ten alle tijden mag bellen met mijn vragen groot of klein.

    Ik wil een vroedvrouw die oprecht interesse in mij toont en mij niet slechts ziet als een krakkemikkige broedmachine. Ik ben op zoek naar een vroedvrouw die met mij meedenkt en niet alleen maar denkt in termen van richtlijnen en protocollen. Een vroedvrouw die vertrouwt op mijn lijf ook al ben ik (te) dik, dun, jong of oud.

    Mijn ideale vroedvrouw is een vroedvrouw die mij ziet als een volwaardig gesprekspartner en niet slechts als een lastig omhulsel van mijn ongeboren kind. Deze vroedvrouw vaart blind op mijn inschattingsvermogen en ze laat de verloskundige indicatielijst daarbij links liggen. Kortom een vroedvrouw die mij helpt om mijn ongeboren kind een perfecte zachte landing te geven en mij daarbij uit de handen houdt van de artsen met hun interventies.

    In mijn fantasie zie ik een vroedvrouw die mij het vertrouwen geeft om zonder haar te bevallen. Maar mocht ze toch bij mijn baring aanwezig zijn, dan wens ik een vroedvrouw die naar mij kijkt tijdens mijn baring en niet naar haar horloge. Uiteraard is dat een vroedvrouw die mijn ideale baringshouding als uitgangspunt neemt en niet haar favoriete werkhouding.

    Ik gun alle vrouwen zo'n vroedvrouw!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Jaaaaaaa Jikke, mooi geschreven zeg!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Jikke wat helder verwoord!!!!!

    En ik wens er nog maar iets bij:
    Ik wens dat verloskundigen weer vroedvrouw durven zijn.
    Wij vrouwen hoeven niet verlost te worden,
    maar een vroede vrouw wanneer je die nodig hebt, gun ik alle zwangere en barende vrouwen!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Jikke,

    Ik ken die ideale vroedvrouw!
    Ik heb het geluk gehad haar te mogen ontmoeten tijdens de zwangerschap van mijn tweede kind.

    Mijn eerste kind werd helaas in het ziekenhuis geboren. Na controle of ik echt weeën had, bleek mijn bloed niet goed te zijn en vreesde ze voor een zwangerschapsvergiftiging. Naar huis om daar de bevalling voort te zetten was uit den boze en dus zat ik daar in een kale ziekenhuiskamer de weeën weg te puffen voor de gynaecoloog eindelijk tijd vrij kon maken om mij te controleren en de bevalling (min of meer) te begeleiden. Niet de omgeving die ik had gehoopt voor mijn bevalling.

    Bij de tweede zwangerschap inmiddels verhuisd naar Amstelveen en via een vriendin bij mijn verloskundige terecht gekomen. Zeer ervaren vrouw, solo-praktijk, alle tijd voor mij tijdens de controles, geen roze-wolk-oh-wat-leuk-verhalen. Maar een praktisch, meelevend, invoelend en vooral nuchter mens! Een verademing en afgesloten met een prachtige, snelle bevalling thuis zonder veel ingrijpen.
    Bij de derde zwangerschap stond het natuurlijk vast dat ik daar weer mijn begeleiding zocht. Ook deze keer was de begeleiding zeer prettig. Zelfs met de complicaties (bekkeninstabiliteit) die ik kreeg tijdens de zwangerschap werd fijn omgegaan en werd ik goed opgevangen. De bevalling viel tegen (in vergelijking tot de tweede) maar juist tijdens deze lange uren was haar begeleiding minimaal. Ik heb de uren zeer prettig met man alleen kunnen doorbrengen en goede begeleiding van mijn verloskundige op de momenten dat het nodig was.

    Zo iemand wens ik iedereen toe!

    Isla (moeder van drie prachtige kinderen)

    BeantwoordenVerwijderen
  13. ik copy past even een reactie, want zo denk ik er PRECIES over!!
    "Als zwangere en barende wil ik tijd en rust krijgen. Ik wil zelf kunnen kiezen waar en met wie ik beval. Ik wil, dat men vertrouwen heeft in mij als moeder. Ik WEET wat ik en mijn kind wel of niet nodig hebben. Ik zal de hulp van derden inroepen als ik denk, dat dit nodig is. Maar als ik weet, dat dit niet nodig is, dan wil ik de vrijheid en de ruimte om zelf in te vullen waar en met wie ik wil bevallen. Zonder de hete adem van zorgverleners in mijn nek die me angst aan willen praten, op willen jagen, etc. Die mijn bevalling zien als HUN verantwoordelijkheid, terwijl dat niet zo is. Het is mijn bevalling, mijn kindje, mijn keuze. Ik doe wat het beste is voor mij en mijn kind. Het is mijn keuze, niet die van iemand anders."

    groeten, Christa. Moeder van Arielle, thuis geboren. Zwanger van een meisje, met een geplande thuis hypno/badbevalling.

    BeantwoordenVerwijderen